مقایسۀ بهره‌وری بیمارستانهای دانشگاهی و غیر دانشگاهی اهواز: با استفاده از شاخص مالم کوئیست و تحلیل پوششی داده‌ها

زمینه و هدف: بیمارستان­ها یکی از مهمترین و پرهزینه­ترین واحدهای نظام سلامت، سهم عمده­ای از تولید ناخالص ملی را به­خود اختصاص می­دهند. لذا توجه به بهره­وری در بیمارستانها بسیار پر اهمیت است. هدف از این مطالعه مقایسآ بهره­وری در بیمارستانهای دانشگاهی و غیر دانشگاهی شهر اهواز با استفاده از شاخص مالم کوئیست و تحلیل پوششی داده­ها می­باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی_تحلیلی بوده که از سال 86-90 در 16 بیمارستان شهر اهواز انجام شد. درون­دادها جهت محاسبۀ میزان بهره­وری شامل؛ تعداد پزشک، تعداد پرستار، سایر پرسنل و تخت فعال و برون­دادها شامل؛ درصد اشغال تخت، تعداد بیماران، تعداد اعمال جراحی می­باشد. ابزار گردآوری داده چک­لیست محقق­ساخته بود. برای تحلیل از نرم­افزار 1/2Windeap ، نسخۀ 16 SPSS و آزمون مان­ویتنی استفاده شد. یافته­ها: میانگین بهره­وری کل بیمارستانها در طی 5 سال مورد مطالعه 983/0 می­باشد. همچنین میانگین کارآیی فنی و کارآیی تکنولوژیک بیمارستانها در طی این سالها به ترتیب 002/1 و 981/0 بود. بین میانگین بهره­وری کل بیمارستانهای دانشگاهی (940/0) و غیر دانشگاهی (03/1) در طی سالهای مورد مطالعه اختلاف معناداری مشاهده شد. (05/0P<) نتیجه­گیری: کارآیی تکنولوژیک تأثیر بسیار مهمی بر بهره­وری کل عوامل در بیمارستانها دارد. بهره­وری کل در بیمارستانهای دانشگاهی بهتر از بیمارستانهای غیر دانشگاهی بود.